Simpel te maken, even uitprinten, lamineren of in een plastic hoesje stoppen en ophangen.
maandag 18 maart 2013
Opdrachtkaarten
Hieronder staan voorbeelden van opdrachtkaarten die wij gebruikt hebben tijdens de speurtochten voor de kleintjes.
Simpel te maken, even uitprinten, lamineren of in een plastic hoesje stoppen en ophangen.
Simpel te maken, even uitprinten, lamineren of in een plastic hoesje stoppen en ophangen.
Heksje Wijsneusje.
Het verhaal:
 Zoals je ziet, ben ik een heksje. Ik woon met mijn mama in een gezellig huis aan de rand van het bos. Naar school gaan vind ik niet altijd zo leuk.
Ik trek er liever op uit om iets te leren over
de wondere zichtbare en onzichtbare wereld om me heen. Zo ontmoet ik de meest bijzondere figuren en beleef ik de meest magische avonturen! Ik weet best wat ik wil, maar daar zijn sommige volwassenen het niet altijd mee eens. Ze noemen me dan ook liever ‘Heksje Wijsneusje’
ik ga niet naar een gewone school, nee
ik ga natuurlijk naar de Heksenschool… ten minste als ik er nog mag komen.
Vorige week ben ik van school gestuurd
en in mijn hartje vind ik dit best erg hoor want al mijn vriendjes en vriendinnetjes
zitten wel op die school en leren toverspreuken.
“En nu eruit !”schreeuwde juffrouw
Paddewrat, toen ik weer eens zat te spelen tijdens de les.
En omdat heksje wijsneusje ook haar
vriendjes en vriendinnetjes graag plaagt, zijn ook haar vriendjes en
vriendinnetjes een beetje boos op haar en niet alleen juffrouw Paddewrat.
“je mag terug komen als je weer aardig
kan doen tegen je vriendjes en vriendinnetjes en als je zelf een toverspreuk
hebt verzonnen…… en wel een die werkt!”
Daar liep ik dan, ik was ontzettend
boos en schopte hard tegen een grote steen.
Tot mijn grote schrik begon die te
praten: “ben je nou helemaal betoeterd” bromde mijnheer Steen “ om mij zomaar
te schoppen….waarom ben je zo boos?”
Heksje wijsneusje vertelde Mijnheer
Steen het hele verhaal, en ze eindigt met: “ik moet iets aardigs doen voor
mijn vriendjes en vriendinnetjes, en als ik geen werkende toverspreuk heb
bedacht mag ik nooit meer naar school komen!”
“O’ maar daar kan ik je wel mee helpen
hoor, “bromde mijnheer Steen.
“In het betoverd dorp wonen een aantal
mensen die magische steentjes hebben.
Vraag aan de kinderen of ze voor jou
de magische steentjes willen halen.
Iedere keer als de kinderen een
steentje krijgen moeten ze dit versje opzeggen om de steentjes een magische
kracht te geven:
Steen,
steen, mooie steen,
ik
vouw mijn handen om je heen.
Ik sluit mijn ogen, fluister zacht: geef me van je toverkracht.
Lever de steentjes in bij de heks die
in de magische tuin staat,
en als ze alle steentjes heeft gekregen,verdwijnen
die in een rookpot waarna ze samen met de toverspreuk veranderen in een
magisch vriendschapbandje.
Deze speciale vriendschapsarmbandjes
hebben de magische krachten om mensen van hun boosheid af te helpen.”
Met deze toverspreuk mag jij vast weer
op school komen en zal niemand meer boos op je zijn!
Gaan jullie Heksje Wijsneusje helpen?
Je kan werken met 'snoephuizen' ( dus de kinderen gaan langs deuren van familie, vrienden, kennissen of mensen die willen helpen), waarbij ze een steentje kunnen verdienen door bijvoorbeeld een spel te doen. |
||
zondag 17 maart 2013
Waarom deze Halloween blog?
Ruim 12 jaar geleden kwam ik in aanraking met halloween toen we de jeugdsoos bij ons op het dorp nieuw leven hadden ingeblazen.
We zagen de jeugd op 31 Oktober gesminkt door het dorp lopen en een jaar later stond dat groepje jongeren aan de deur: 'Trick or Treat'!!
Daarna had ik zoiets van 'waarom zouden we hier zelf niet iets leuks voor organiseren?'
Ik ben toen een mailtje aan het versturen geweest naar een paar vrijwilligers van de jeugdsoos met het idee om een trick or treattocht te gaan organiseren.
Het budget was niet groot, dus ik ben begonnen om mijn familie, vrienden en kennissen te benaderen of ze het leuk vonden om een 'snoephuis' te zijn voor de jeugd.
Vele vonden het heel leuk, en we hadden toen een stuk of 25 snoephuizen bij elkaar gekregen.
We konden gebruik maken van de zaal van de plaatselijke cafe om de mensen te verzamelen, en waar ze naar afloop terug konden komen voor een griezeldisco als afsluiting.
Via de scholen op het dorp, hebben we papieren mee naar huis laten geven waarbij de kinderen zich op konden geven om mee te lopen.
We waren verrast dat er die avond 75 kinderen mee liepen. Voor een klein dorpje als die van ons is dat toch een best grote opkomst.
De tocht was heel simpel, ze moesten verzamelen in de zaal, daar groepjes vormen, daarna konden ze per groepje om de 5 minuten vertrekken.
Ze kregen een papier mee waar alle adressen van de 'snoephuizen' opstonden, en alleen daar mochten ze dan aanbellen en 'Trick or Treat' roepen. Om het nog eens extra duidelijk te maken hadden we nog oranje posters met een pompoen gemaakt en op de ramen/deuren laten hangen. Bij terugkomst in de zaal hadden we een griezeldisco, en een Miss & Mr Halloweenverkiezing voor de jongen en meid die het leukste, orgineelste, griezeligst verkleed waren.
Dit was een geweldige avond, waar nog lang over doorgepraat werd.
Omdat het zo'n groot succes bleek, hadden we al gelijk zoiets van: Dat doen we volgend jaar weer over!
Alleen dit was natuurlijk de eerste keer, en dan merk je toch dat je sommige dingen wat moet veranderen.
Zo was de tocht voor de jongste kinderen van een jaar of 3 tot 6, toch eigenlijk iets te lang en mocht er voor de iets oudere kinderen wel wat meer spanning in gebracht worden.
We zijn toen begonnen met een korte en een lange route.
De korte route was voor de kinderen tot een jaar of 6 geschikt, het dorp hebben we voor hun gehalveerd, en bij de lange route, het stuk waar de jongere kinderen niet kwamen, hebben we een paar 'spoken' laten rondlopen. Deze spoken gaven wat spanning omdat ze het snoep van de kinderen wilden afpakken....
Word vervolgd:
Abonneren op:
Posts (Atom)